Ծնվել է
1975 թ․ հուլիսի 7-ին Մարտակերտի Առաջաձոր գյուղում։

Սերը դեպի երկիրն ու տունը
Արայիկի կյանքը լցված էր հայրենասիրությամբ։ Նրա ուժն ու ոգին սնվում էին ընտանիքից ու հայրենի հողից։

Ընկերների սրտերում
Բոլորը հիշում են նրան որպես բարի, ընկերասեր, կարեկցող մարդ, ով երբեք անտարբեր չէր ուրիշների ցավի նկատմամբ։

Բնության մարդը
Նա երջանկանում էր բնության գրկում, սիրում էր կենդանիներին ու շրջապատող աշխարհը՝ լուռ ու հոգատար։

Չիրականացած խաղաղություն
Արայիկի մեծագույն երազանքն էր ապրել ազատ ու խաղաղ Հայաստանում։ Նա հավատում էր այդ օրվան։

Մարտիկից մինչև հայր
Մասնակցել էր բոլոր պատերազմներին։ Իննսունականներին եղել է հայտնի տանկիստ։ 2016-ին Թալիշում էր, 2020-ին՝ Շուշիում։

Վերջին մարտը՝ որդու կողքին
2023 թ․ սեպտեմբերի 19-ին, երբ սկսվեց պատերազմը, Արայիկը՝ որդու կողքին, գյուղացի տղաների հետ օգնության էր շտապել, երբ ենթարկվել են հրետանակոծման։