Ծնվել է
1996 թ․ փետրվարի 16-ին Լոռու մարզի Ազնվաձոր գյուղում։

Սիրում էր
Պատմությունը, հնէաբանությունը, խաղում էր ֆուտբոլ։

Կրթության ճանապարհը
Սովորում էր Լենինգրադի հրետանային ինժեներական ակադեմիայում, իր համոզմամբ՝ անվանն արժանի պետք է լինել։

Ընտանեկան սերը
Ամենաթանկ պահերը անցկացնում էր ընտանիքի ու ընկերների հետ՝ հավատարիմ ու նվիրված։

Ընկերների խոսքերով
Նրան հիշում են որպես ազնիվ, բարի, հայրենասեր մարդու, ով միշտ պատրաստ էր ծառայել։

Ներքին երդումը
Ասում էր․ «Պապս Արցախն է ետ բերել, ես էլ Արևմտյան Հայաստանը պետք է ետ բերեմ»։

Սրտի ցավը
Հայաստանից մեկնողներից նեղանում էր, ասում էր․ «իմ հողին ոտք դնելուց հանգստանում եմ»։

Վերջին հրաժեշտը
27-ին մորն ասել էր․ «Եղբայրս էնտեղ է, ո՞նց չգնամ» ու ոտքով շարունակել էր ճանապարհը։

Կապի վերջ
Հոկտեմբերի 31-ին զանգեց։ Վիրավոր էր, բայց չէր ասել։

Վերջին մարտը
Միշտ շարժման մեջ էր՝ վիրավորներին էր տեղափոխում, օգնում։ Նոյեմբերի 1-ին Մատաղիսում։ Զովեց ԱԹՍ-ի հարվածից։