Ծնվել է
Ապրիլի 20-ին, 1998 թ., Հադրութի շրջանի Քյուրաթաղ գյուղում։

Նրան ոգեշնչում կամ ուրախացնում էր
Ամեն մանրուքից ուրախանում էր։ Սիրում էր երգել ու պարել։ Սովորում էր պետական համալսարանի էներգետիկայի բաժնի 4-րդ կուրսում։

Ժամանակը սիրում էր անցկացնել
Ազատ ժամանակ եղբայրների ու ընկերների հետ որսորդության էր գնում։ Ուներ սիրած աղջիկ։

Հիշում են ընկերները
Կենսուրախ, ընկերասեր և ժպտերես։

Երազանքները
Ուզում էր ավարտել ուսումը, աշխատել և նշանադրվել։

Յուրահատկություններ
Սիրում էր նկարել, սակայն իր աշխատանքները մնացին ԼՂՀ-ում։

Վերջին զրույցը
Հոկտեմբերի 14-ին կարճ խոսեց, անհանգիստ էր եղբոր՝ Դավիթի համար, որը նույնպես պատերազմի մեջ էր։ Ասաց. «Եթե Դավիթը զանգի․․․», չիմանալով, որ Դավիթը զոհվել էր հոկտեմբերի 10-ին՝ Մարտունի 3-ում։

Վերջին մարտը
Եղել է Ֆիզուլիում՝ հոկտեմբերի 14-ին։ Հոր հետ միասին զոհվել են ճանապարհին։ Մարտի ժամանակ, երբ իրենք շրջափակված էին 6 հոգով, բարձր ձայնով ասաց. «Օգնությունը մոտենում է մեզ», ինչը թուրքերին ստիպեց հեռանալ։ Այդ ձևով փրկվեցին շրջափակումից։