Ծնվել է
1973 թվականի հուլիսի 29-ին Երևանում, մանկուց կրելով հայրենիքի հանդեպ մեծ սեր։

Ոգեշնչման աղբյուրը
Հայրենասիրությունը նրան ուժ էր տալիս թե՛ խաղաղ, թե՛ պատերազմի օրերին։ 90-ականների կռիվներում վիրավորում ստացած Կարենը նոր պատերազմին ևս կանգնեց որդու կողքին։

Ընտանիքի գրկում
Կյանքի երջանկությունը ընտանիքն էր. ապրում էր կնոջ ու երեխաների ժպիտների մեջ, նրանց համար էր շնչում ու պայքարում։

Ընկերների և հարազատների աչքերով
Նրա ազնվությունն ու ռիսկը սիրելի էին բոլորին։ Ընկերները միշտ հիշում են Կարենի անմնացորդ նվիրումն ու լուռ ուժը։

Վերջին խոսքը
Պատերազմից առաջ մայրը փորձեց հետ պահել, սակայն Կարենն ընտրեց որդու կողքին լինելը՝ գիտակցելով վտանգը։

Վերջին հերոսական մարտը
2020 թվականի հոկտեմբերի 3-ին Կարենը հերոսաբար կռվեց Ջաբրայիլում՝ հավատարիմ մնալով իր սրբազան երդմանը։