Ծնվել է
1998 թ․ դեկտեմբերի 16-ին Մարտունու շրջանի Ճարտար գյուղում։

Կյանքը՝ պարի ու արվեստի մեջ
Արվեստի դպրոցում պարուսույց էր։ Սիրում էր երեխաներին։ Երգում էր, նկարում, ոգևորում բոլորին իր ներկայությամբ։

Մոտիվացնող ու ջերմ սիրտ
Նրա ուժը մարդկանց ուրախացնելն էր։ Ծնողի հենարանն էր, քրոջ ամենամտերիմը։ Մարդամոտ էր, համախմբող։

Իրականացած ու չիրականացած երազանքները
Արդեն անում էր սիրած գործը, բայց երազում էր Երևանում դասավանդել ու մեծ ճանաչում ունենալ՝ որպես պարուսույց։

Վերջին օրերը՝ լուսավոր հոգով
Հոկտեմբերի 30-ին զանգը երկար տևեց։ «Տեղս լավ է»,-ասաց։ Զանգեց նաև քրոջն ու խոստացավ, որ կզանգի։ Այլևս չհնչեց զանգի ձայնը։

Մարտի դաշտում՝ նվիրումով
Կամավոր էր։ Զենքը փչացել էր, ինքն էր փորձել նորոգել, երբ պայթյունը խլեց կյանքը։ Վերջին պահերին անգամ օգնում էր՝ զինվորների մարմինները դուրս բերում մարտի դաշտից։

Վերջը՝ հերոսին վայել
Հոկտեմբերի 30-ին ծանր այրվածքներով տեղափոխվել է հիվանդանոց։ Գիտակցությամբ լքեց աշխարհը, նույնքան ուժեղ, որքան ապրել էր։