Ծնվել է
1987 թ․ մարտի 3-ին՝ Ասկերանի շրջանի Սարուշեն գյուղում։ Նրա սիրտը ուժ էր ստանում ընտանիքից ու փոքրիկ աղջկանից։

Սիրում էր ամեն պահը
Ապրում էր սիրով՝ ընտանիքի, հարազատների, աղջկա կողքին։ Նա ապրում էր ամեն վայրկյանով՝ ի սեր իր երեխայի։

Ընկերներն ու հարազատները հիշում են Դավիթին
Որպես ազնիվ, հավատարիմ ու շատ լավ մարդ։ Բացառիկ էր իր բարությամբ։

Միակ երազանքը
Նրա միակ մեծ երազանքը աղջկան ապահով մեծացնելն էր։ Ապահովություն, խաղաղություն, ու մի կյանք՝ զերծ աղետներից։

Սովորություններ, որ պատմում են նրա մասին
Նրբորեն տարբերակվում էր բոլորից։ Սիրում էր գրել։ Իր մտքերով ու գրչով ապրում էր իր ներաշխարհի մեջ։

Վերջին առավոտը
2020 թ․ սեպտեմբերի 27-ին՝ առավոտյան, արթնացել էր ձայներից։ Խմել էր սուրճը։ Եվ առանց վարանելու՝ գնացել։

Վերջին մարտը
2020 թ․ սեպտեմբերի 27-ին նույն վճռականությամբ, կանգնել էր Մարտունի 2-ի առաջնագծում։